Laboratorium GDDKiA w Opolu wyłapuje nieprawidłowości przy budowie dróg w regionie.(Fot: GDDKiA w Opolu)
Laboratorium Drogowe sporządza comiesięczne sprawozdania. Monitoring jakości robót przesyłany jest do Departamentu Technologii GDDKiA w Warszawie. Zawiera wykaz badań na wszystkich prowadzonych budowach nadzorowanych przez Oddział w Opolu. - We wrześniu 2012 roku wykonano 121 badań, z czego 11 było negatywnych co stanowi 9%. 5 badań wykazało zaniżony parametr zagęszczenia podbudowy stabilizowanej mechanicznie. W tych przypadkach polecono dogęszczenie warstwy – informuje Michał Wandrasz, rzecznik opolskiego oddziału GDDKiA.
Pozostałe wyniki dotyczyły nawierzchni mineralno - asfaltowych: zawyżonej zawartości asfaltu w mieszance i zaniżonej grubości ułożonych warstw z betonu asfaltowego. - W tych przypadkach zostaną naliczone potrącenia w zależności od długości wadliwego odcinka. Gdyby uchybienia były poważniejsze nawierzchnia musiałaby być sfrezowana i ułożona na nowo z materiałów o właściwych parametrach. Wszystkie prace oczywiście na koszt wykonawcy – podkreśla Wandrasz.
W sierpniu br. wykonano 127 badań, z czego 14 badań wykazało negatywne wyniki. W lipcu 67 badań – 1 było negatywne, a w czerwcu na 61 badań negatywnych było 5. Oto wybrane przypadki drogowych fuszerek, które udało się wyłapać dzięki pracy laboratorium. Średnio 10 procent wszystkich przeprowadzonych kontroli kończy się ujawnieniem nieprawidłowości.
Remont DK 41 Prudnik-Trzebina w 2011 roku
Badania laboratoryjne wykazały niedostateczną szczepność pomiędzy warstwą podbudowy i warstwą wiążącą. Wykonawca usunął wadliwie ułożoną warstwę wiążącą i ułożył ją ponownie na swój koszt. Konsekwencją braku szczepności warstw jest mniejsza wytrzymałość nawierzchni i jej szybsza degradacja – warstwy związane ze sobą tworzą monolit i lepiej przenoszą obciążenia ruchu pojazdów.
Remont DK 11 w Wojciechowie (2012 rok)
Podczas realizacji robót po sfrezowaniu (usunięciu) wierzchniej warstwy bitumicznej przebadano dolne warstwy bitumiczne w celu stwierdzenia ich odporności na powstawanie kolein. Ponieważ wyniki badań jednoznacznie wykazały brak odporności „starej” nawierzchni na koleinowanie, podjęto decyzję o usunięciu wszystkich warstw bitumicznych i ułożeniu nowych, odpornych na odkształcenia lepko-plastyczne. Jeżeliby pozostawiono w konstrukcji chociaż jedną warstwę nieodporną na koleinowanie, to po 2, 3 sezonach doszłoby do skoleinowania górnej, nowo ułożonej warstwy ścieralnej.
Remont DK 42 Praszka-Rudniki 2012r (kontrakt w toku)
Wykonawca wykonał warstwę podbudowy z kruszywa o właściwościach wysadzinowych (o dużej zawartości pyłów, które kumulują wodę, która w czasie mrozu rozsadza konstrukcję) – co wykazały badania laboratorium. W celu oprawy parametrów kruszywa, a zarazem całej podbudowy, zastosowano stabilizację kruszywa emulsją asfaltową i cementem. W przypadku pozostawienia w podbudowie kruszywa o właściwościach wysadzinowych, podbudowa „magazynowałaby” w sobie wodę, która podczas ujemnych temperatur zamarzałaby i rozsadzała konstrukcję drogi tworząc przełomy.
spellhowler: Napisał postów [4824], status [VIP]
kary kary i jeszcze raz dużżżżże kary