Anna Francik pokazuje zdjęcia nogi połamanej na przejściu przy ul. Budowlanych.(Fot: Dżacheć)
Elementy zespolenia złamanej nogi poszkodowana kobieta nosi do dzisiaj.(Fot: archiwum prywatne)
Do fatalnego w skutkach zdarzenia doszło w okolicy ronda, na przejściu dla pieszych od strony ulicy Budowlanych. - Wracałam z pracy. Było około godziny 16.00. Weszłam na przejście i poślizgnęłam się tak pechowo, że coś chrupnęło w nodze. Nie mogłam się podnieść – wspomina Anna Francik. - Dwójka młodych ludzi wezwała pogotowie. Zostali ze mną do czasu przyjazdu karetki. Okazało się, że nogę połamałam strasznie. Miałam wieloodłamowe złamanie kości piszczelowej oraz strzałkowej – dodaje kobieta.
Począwszy od 13 grudnia kolejne 3 dni Francik spędziła na wyciągu, a następnie przeszła 8–godzinną operację zespolenia połamanych kości w lewej nodze. - Lekarz mówił wtedy, że to było składanie puzzli z moich kości. Wtedy myślałam, że przesadza. Że ten piekielny ból się skończy i wrócę do sprawności. Ale rehabilitacja trwa do dziś – przyznaje opolanka, która za swój uszczerbek na zdrowiu postanowiła domagać się odszkodowania. - Tego dnia przejście przy ul. Budowlanych nie było odśnieżone. Widać było tylko ślady samochodów, które nieco rozjeździły śnieg. Byłam w zimowych butach, nie na żadnym obcasie. Gdyby prywatny zarządca zostawił taki chodnik i ktoś przez to doznał wypadku, to nie byłoby żadnych wątpliwości co do zadośćuczynienia – podkreśla Anna Francik.
Pierwsze kroki poszkodowana kobieta wykonała do swojego ubezpieczyciela. Ten jednak odmówił wypłaty odszkodowania tłumacząc, że firma Remondis nie poczuwa się do odpowiedzialności za wypadek. W piśmie z 9 maja 2011 roku Remondis wyjaśnia, że w dniach od 12 do 13 grudnia 2010 roku wystąpiły temperatury do – 3 stopni Celsjusza, w związku z czym ulice objęte zimowym oczyszczaniem dróg zostały posypane zwilżoną solą, a kontrolujący wykonanie prac Miejski Zarząd Dróg nie wniósł uwag do ich wykonania.
Anna Francik ze stanowiskiem Remondisu kategorycznie się nie zgadza i kontynuowała dochodzenie swoich racji. - Nie mogłam zrozumieć i do dzisiaj nie rozumiem jak można się tak wykręcać od odpowiedzialności za swoje zaniechania. Przecież miasto po to płaci ciężkie pieniądze za odśnieżanie żeby do takich wypadków nie dochodziło. A kiedy już doszło to ktoś próbuje zamieść sprawę pod dywan – ocenia Francik, która wystąpiła przeciwko firmie Remondis na drogą sądową domagając się 26 tysięcy złotych zadośćuczynienia. - Chowam dumę do kieszeni i domagam się tylko zwrotu kosztów leczenia i rehabilitacji. A przecież przez ten wypadek straciłam pracę. Pracodawca skorzystał bowiem z przysługującego mu prawa i po 3 miesiącach zwolnienia rozwiązał ze mną umowę – zaznacza kobieta.
Na roszczenia Anny Francik firma Remondis zareagowała stanowczą odmową. Kancelaria reprezentująca pozwanych wnosi o całkowite oddalenie roszczeń podważając koszty leczenia a przede wszystkim podkreślając w swoim stanowisku, że feralne przejście w dniu wypadku było odśnieżone. I tu pojawia się spora nieścisłość, ponieważ w pierwszej odpowiedzi Remondis twierdził przecież, że przejście zostało jedynie posypane solą a w odpowiedzi na pozew sądowy zapewnia, że na przejściu 13 grudnia pracował pług.
- Nie znam dokładnie sprawy, ale podejrzewam, że ta rozbieżność w stanowiskach wynika ze zbyt szybkiej próby odpowiedzi na zaistniałą sytuację. Prawdopodobnie ktoś bez dokładnej analizy udzielił błędnej informacji w tej sprawie – tłumaczy Apolonia Klepacz, prezes opolskiego oddziału firmy Remondis. - Sprawa jest na drodze sądowej nie bez przyczyny. Każdego roku borykamy się z przynajmniej kilkoma próbami wyłudzenia odszkodowań. Każde takie zdarzenie badamy bardzo dokładnie. Nie raz zdarzyło się podczas konfrontacji, że np. nasz pojazd nie mógł uszkodzić innego a ktoś chciał w ten sposób podreperować swój budżet. Stoimy więc na stanowisku, że najlepiej w tej sprawie zdać się na decyzję sądu – dodaje Klepacz.
Nowe światło na całą sprawę mogą rzucić zeznania załogi karetki pogotowia, które 13 grudnia udzielała pomocy Annie Francik. - Doskonale pamiętam, że kierowca kilka razy skarżył się na fatalne warunki na drodze, na zalegający śnieg – wspomina opolanka. - Mam ogromny żal do firmy Remondis, że mimo swoich zaniechań potraktowała mnie jak kryminalistkę, która chce wyłudzić odszkodowanie – podsumowuje Francik.
Do tematu wrócimy.
kikunia: Napisała postów [459], status [starszy pismak]
co racja to racja może i remondis zawinił ale p.Ania chyba trochę przesadziła z tymi kosztami leczenia i ze zwolnieniem z pracy.Nie sądzę że koszty leczenia złamanej nogi nawet tak poważnie wyniosły 26 tys. zł a po drugie pracodawca może zwolnić pracownika przebywającego na L-4 powyżej 160 dni także prawie po pół roku a nie jak twierdzi p.Ania po 3 miesiącach.Jak juz to pewnie p.Ani konczyła się umowa i pracodawca jej tej umowy nie przedłużył a jeżeli tak było to nawet gdyby była zdrowa nie miałaby przecież i tak pewności czy zakład przedłuży czy nie.Zdrowym ludziom też często gęsto jak konczy się umowa zakład pracy jej nie przedłuża i dowidzenia i wcale nie trzeba mieć złamanej nogi żeby nam podziękowali za pracę.Może i ten fakt przyczynił się do zwolnienia ,ale też niekoniecznie.