(fot. archiwum)
W ostatnich latach Lany Poniedziałek często kojarzy się z nieprzyjemnym i nerwowym rozglądaniem się, czy w drodze do kościoła nie zostaniemy spotkani przez grupę osób z wiadrami, chcących zapewne "podtrzymać tradycję".
Oblewanie się wodą to stary zwyczaj chrześcijański, kultywowany na pamiątkę chrztu. Oprócz wymowy religijnej, woda kojarzy się także z podlewaniem roślin, co ma obudzić je po zimie do życia. Badacze symboliki dopatrują się w tym zwyczaju także znaczenia oczyszczenia, obmycia z grzechów i przewinień.
Dawniej na wsiach Śmigus i Dyngus to były dwa osobne święta. W Śmigus polewano się wodą, a w Dyngus obdarowywano się drobiazgami w podzięce za oblanie wodą. Oprócz polewania wodą, częste było także smaganie czy właśnie "śmiganie" kobiet wiązkami bazi i innych roślin. Szczególnie celowali w tym kawalerowie.
Dziś nad tym, by tradycja nie zmieniła się w chuligańskie wybryki nad bezpieczeństwem czuwać będą policjanci. Opolska policja apeluje o zachowanie rozsądku. Jeśli ktoś zamierza „podtrzymać tradycję”, może to robić w grupie znajomych, którzy na taką zabawę wyrażają zgodę. Oblanie drugiej osoby wodą jest naruszeniem nietykalności cielesnej, za co grozi nam mandat.
adi88: Napisał postów [184], status [starszy wyjadacz]
Dyngus po słowiańsku nazywał się włóczebny. Wywodzi się go od wiosennego zwyczaju składania wzajemnych wizyt u znajomych i rodziny połączonych ze zwyczajowym poczęstunkiem (Gość w dom, Bóg w dom) a także i podarunkiem, zaopatrzeniem w żywność na drogę. Wizytom towarzyszyły śpiewy o charakterze ludowym i religijnym. Dyngus dla uboższych, nie mających bogatych znajomych, stał się sposobem na wzbogacenie jadłospisu i okazją pokosztowania niecodziennych dań (jeśli zawędrowali np. do dworu). Włóczebnicy mieli przynosić szczęście, a jeśli nie zostali należycie za tę usługę wynagrodzeni smakołykami i jajkami, robili gospodarzom różne nieprzyjemne psikusy (co dla skąpych gospodarzy było pierwszym dowodem pecha). Słowo dyngus wywodzone jest od niemieckiego słowa "dingen" co oznacza "wykupywać się" lub "dyngować" (inne znane określenia: "dyng", "szmigus", "wykup" lub "datek"[1]. Należy jednak pamiętać że zwyczaj zbierania datków przy okazji wizyt występuje nie tylko w czasie Wielkanocy ale praktykuje się go także w okresie Trzech Króli, na Śląsku opolskim podczas tzw. chodzenia z niedźwiedziem i nigdzie tam, a należałoby się tego spodziewać, w nazwie nie występuje słowo dyngus. Innym argumentem przeczącym niemieckiemu pochodzeniu słowa dyngus może być dziełko anonimowego szlachcica pt. Postępek prawa czartowskiego przeciw rodzajowi ludzkiemu wydane w 1570 r w Brześciu Litewskim przez Cypriana Bazylika. Wśród około setki różnych diabłów, szatanów, ich sióstr i pomocnic autor wymienia z nazwy 33 diabły polskie, wśród nich Dyngusa[