Janusz Lewandowski, komisarz UE ds. programowania finansowego i budżetu.(Fot: Seeb)
Mateusz Magdziarz, 24opole.pl: Czy jest szansa na to, żeby strefa Euro się nie rozpadła?
Janusz Lewandowski, komisarz UE ds. programowania finansowego i budżetu: W rok 2012 wkraczamy w nieco lepszych nastrojach, aniżeli kończyliśmy stary rok 2011. Aż 25 krajów podpisało zobowiązanie do przestrzegania dyscypliny budżetowej, tzw. pakt fiskalny, co zauważyły rynki finansowe. Zauważyły także poważny wysiłek nowych ekip rządowych w Włoszech i Hiszpanii, które to kraje ważą nieporównanie bardziej na przyszłości wspólnej waluty, niż Grecja, czy Portugalia. Co więcej, grecki parlament przegłosował reformy, więc i tu małe światełko w tunelu. Nie oznacza to jeszcze, że Europa dźwiga się z kryzysu, ale zyskała trochę czasu, by zbudować trwałe mechanizmy antykryzysowe, jakich wcześniej brakowało. Spekulacje "uda się czy nie uda" pozostawmy rynkom, trzeba zrobić wszystko, by się udało, bo od tego zależą ten szanse Polski, jako głównego beneficjenta unijnego budżetu.
Na przyszłość europejskiej waluty z niepokojem spoglądają Polacy posiadający kredyty w euro. Czy 2012 rok będzie dla nich nieco spokojniejszy niż poprzedni?
- Nie żyjemy w spokojnych czasach, a ja nie wejdę w rolę doradcy walutowego. Ryzyko rozchwiania walut jest i będzie, ale widać przesłanki stabilizacji strefy euro i wolę polityczną, by przeciwdziałać kryzysowi.
Czy powstaje Europa dwóch prędkości? A jeśli tak to gdzie w tym szeregu miejsce ma Polska?
Dzisiejsza UE ma wiele prędkości: strefa euro i non-euro, strefa Schengen i kilka krajów poza Schengen, nie wspominając o różnych szybkościach ekonomicznych, które wyróżniają Polskę. Prawdziwe niebezpieczeństwo nowego podziału Europy, a nawet odwrócenia biegu rozszerzenia Unii pojawiło się przy okazji tzw. paktu fiskalnego. Rysowała się groźba tworzenia nowych instytucji i wyłączenia innych krajów z głównego nurtu decyzji. Dlatego dobrze się stało, że Polska, wraz z Danią odegrały rolę "spinacza", zgodnie z starą mądrością "nieobecni nie maja racji". W tej perspektywie należy widzieć sens polskiego podpisu pod tym nowym traktatem międzyrządowym i sens polskich wysiłków, by być zawsze tam, gdzie rozmawiać się będzie o kwestiach wychodzących poza problemy euro. Było to możliwe, dlatego, że Polska wyrobiła sobie dobrą markę – kraju wiarygodnego i pozytywnego w czasie naszej prezydencji.
Złotówka mocno straciła na wartości w związku z kryzysem w strefie euro. Tymczasem waluta naszych sąsiadów Czechów - korona - zanotowała znacznie słabsze osłabienie. Dlaczego?
Tak naprawdę, z perspektywy inwestorów globalnych, cała Europa Środkowo-Wschodnia jest we wspólnym worku, Stąd wpływ forinta na złotówkę, pomimo innego standingu gospodarczego Polski i Węgier. Czesi od lat mają opinię solidnego kraju, sprzyjają im zadawnione stereotypy, ale także niektóre parametry makro-finansowe.
Wszyscy zadają sobie pytanie, ile jeszcze potrwa kryzys i czy proces wychodzenia z niego już się rozpoczął...
W roku 2012 kryzys będzie nadal dokuczliwym sąsiadem Polski, bo przecież nie jest to problem "made in Poland". Dotyka nas z zewnątrz. Ważne jest jednak, że Europa uznała niewystarczalność polityki oszczędności i zwraca większą uwagę na instrumenty pobudzające wzrost i tworzenie miejsc pracy. Takim instrumentem są europejskie fundusze strukturalne, czyli pieniądz inwestycyjny. Może to ułatwić obronę polityki kohezyjnej w następnej perspektywie finansowej.
Niedawno serca internautów na całym świecie podbiło wystąpienie Goodfrey'a Blooma, dotyczące słynnego "drukowania pieniędzy". Dlaczego tak proste, czysto populistyczne definicje kryzysu i wychodzenia z niego znajdują tylu zwolenników?
Populizm zawsze czerpał siłę z realnych problemów, dając utopijne, łatwe i przyjemne odpowiedzi. W dzisiejszym świecie, wypełnionym po brzegi problemami i niepokojem o przyszłość, populistyczne recepty znajdują posłuch. Często tak bywa w kryzysie i niekiedy wynikają z tego jeszcze większe nieszczęścia. Pokrzepieniem może być utrwalona tradycja Unii Europejskiej, która potrafiła zamieniać kryzys i wyzwania w nowe szanse rozwojowe. Oby tak się stało pod presją obecnego kryzysu!
Geneza kryzysu w strefie EURO wd. Goodfrey'a Blooma:
daz81: Napisał postów [11], status [nowy]
LISTA KAPUSI dziejszych PEŁO; 1. Jan Kuriata, poseł PO był zarejestrowany w 1984 r. jako tajny współpracownik SB, ps. "Piotr". Zdjęty z ewidencji w 1990 r. Materiały złożono w archiwum; 2. Tomasz Nowak, poseł PO był 1 marca 1989 r. zarejestrowany przez SB z Konina jako kontakt operacyjny, ps. "Aktor". Pozyskany do sprawy o krypt. "Pegaz" ("zagadnienie" - kultura i sztuka). Zdjęty z ewidencji 9 stycznia 1990 r. Materiały zniszczono. 3. Zbigniew Pawłowicz, senator PO był zarejestrowany w 1977 r. jako tajny współpracownik Wojskowej Służby Wewnętrznej, czyli kontrwywiadu wojska PRL, ps. "Pawlik". 4. Marek Konopka, senator PO został w 1982 r. zarejestrowany jako tajny współpracownik kontrwywiadu wojska PRL ps. "Marzena". 5. Michał Boni, doradca premiera Tuska w 1992 roku został wymieniony jako TW "Znak" na tzw. liście Macierewicza. 31 października 2007 wydał publiczne oświadczenie, że w 1985 Służba Bezpieczeństwa za pomocą szantażu zmusiła go do podpisania deklaracji współpracy. 6. Stanisław Jałowiecki, eurodeputowany PO występuje w katalogu IPN jako konsultant" SB z 1973 r., w tym roku został ostatecznie uznany przez Sąd Najwyższy za "kłamcę lustracyjnego". 7. Andrzej Olechowski, współtwórca PO i do dziś jej członek znalazł się w 1992 r. na liście Macierewicza. Jako jeden z nielicznych polityków centroprawicowych złożył oświadczenie lustracyjne o przyznaniu się do współpracy ze służbami specjalnymi PRL - w okresie pracy w instytucjach międzynarodowych współpracował z wywiadem (Departament I MSW). Był jego kontaktem operacyjnym o pseudonimie "Must". Członek PZPR. 8. Iwona Śledzińska-Katarasińska, posłanka PO w PRL związana z "Głosem Robotniczym", organem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi. W 1997 była kandydatem na stanowisko ministra kultury i sztuki w gabinecie Jerzego Buzka; wycofała się na skutek protestu AWS po oskarżeniu jej o udział w antysemickiej nagonce w 1968. 9. Kazimierz Kutz, poseł PO w 1971 r. został zarejestrowany przez SB jako kandydat na tajnego współpracownika. Po trzech latach zmieniono mu kategorię na "zabezpieczenie", a półtora roku później sprawę zakończono "z powodu braku możliwości operacyjnych". W latach 70. uczestniczył w naradach Komitetu Centralnego PZPR na temat kultury. Wygłosił przemówienie gdzie zaatakował Stanisława Bareję używając terminu "bareizm" jako synonimu kiczu. Od tego czasu reżyser "Misia" nie podał ręki Kutzowi. W stanie wojennym zwolniony z internowania po podpisaniu `deklaracji o lojalności'. Od 1983 mieszka w Warszawie w tzw. "Zatoce czerwonych świń". W 2005 członek Komitetu Honorowego Kandydata na Prezydenta RP Włodzimierza Cimoszewicza. 10. Zbigniew Ćwiąkalski, minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Donalda Tuska w latach 1972-1981 członek PZPR, był szefem uczelnianej Podstawowej Organizacji Partyjnej. Według dokumentów IPN został zarejestrowany jako kandydat na tajnego współpracownika Służby Bezpieczeństwa w 1985 r. Zaprzeczył jakiejkolwiek propozycji współpracy, a sam fakt zarejestrowania wiąże z wyjazdem na półtoraroczne stypendium do RFN w 1986 r. 11. Barbara Kudrycka, minister nauki i szkolnictwa wyższego w rządzie Donalda Tuska karierę polityczną zaczynała w latach 70. w PZPR. Z partii wystąpiła po wprowadzeniu stanu wojennego. 12. Andrzej Rzepliński, wybrany na sędziego Trybunału Konstytucyjnego z poparcia PO, kandydat PO na stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich w 2005 r., do 1981 należał do PZPR. Pod koniec lat 70. II sekretarz POP PZPR w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW. 13. Marian Czerwiński, poseł PO. W 1989 został posłem na Sejm X kadencji (tzw. Sejm kontraktowy) z okręgu Dębica z listy PZPR. Przewodniczący PO w powiecie dębickim. 14. Leszek Korzeniowski, poseł PO, przewodniczący PO w województwie opolskim, były członek PZPR. 15. Miron Sycz, poseł PO, b. członek PZPR. Należy do Stowarzyszenia Ordynacka. 16. Bożena Sławiak, posłanka PO, była członkiem PZPR. 17. Karol Węglarzy, radny sejmiku śląskiego z PO, w latach 1980-1985 pełnił funkcję posła na Sejm PRL VIII kadencji z listy PZPR. Od 2001 należy do Platformy Obywatelskiej. 18. Gen. Janusz Bojarski, dyr. Departamentu Kadr w Ministerstwie Obrony Narodowej, w przeszłości dwukrotnie pełniący funkcję szefa rozwiązanych Wojskowych Służb Informacyjnych. Absolwent m. in. Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego, znany również jako wieloletni współpracownik gen. Dukaczewskiego. 19. Robert Kowalski, absolwent Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych (MGiMO) w czasach ZSRR. Zwolniony ponad rok temu ze stanowiska teraz został wiceszefem departamentu kadr i szkoleń w MSZ. 20. Marek Staszak, prokurator krajowy, ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1980-1984 pracował w Prokuraturze Rejonowej w Międzyrzeczu i Poznaniu. Był prokuratorem Prokuratury Rejonowej w Środzie Wielkopolskiej (1985-1989) i podsekretarzem stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości w czasach rządów SLD (2001-2003). 21. Zdzisław Skorża, wiceszef ABW, były funkcjonariusz SB. 22. Maria Wągrowska, wiceminister obrony narodowej w rządzie Donalda Tuska, podała się do dymisji 13 grudnia, wg `Trybuny' po tym, jak w IPN znaleziono materiały na jej temat. Oficjalny powód odejścia: `z powodów rodzinnych'. 23. Tadeusz Nalewajk, wiceminister spraw wewnętrznych i administracji z nominacji PSL, podał się do dymisji 7 stycznia 2008, `ze względów osobistych'. Wg `Trybuny' powodem jego dymisji były materiały znalezione w IPN. 24. Gen. Piotr Czerwiński wiceszef MON od 29 listopada 2007 r. 4 stycznia 2008 zrezygnował z funkcji. W latach 1985-1987 studiował w Akademii Pancernej im. Malinowskiego w Moskwie. Gdy Bogdan Klich powołał go na sekretarza w Ministerstwie Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło ujawnił, że żandarmeria wojskowa prowadzi wobec Czerwińskiego dwa śledztwa. Prokuratura potwierdziła, że generał mógł przekroczyć swoje uprawnienia i przyjąć korzyść majątkową w latach 2003-2004. 25. Grażyna Leja, wiceminister sportu i turystyki w rządzie Tuska złożyła dymisję 4 stycznia 2008 r. `Poinformowano mnie, że w IPN-ie są na mnie jakieś dokumenty, okazało się, że IPN uznał, gdy rozpoczęłam pracę w rządzie koalicji PO-PSL, iż dysponuje dowodami, które mnie obciążają". 26. Cezary Grabarczyk - minister infrastruktury, wieloletni działacz PRL-owskiego harcerstwa, m.in. zastępca komendanta hufca ds. programowych. 27. Waldemar Pawlak - minister gospodarki, od 1985 działacz ZSL, poseł sejmu kontraktowego z listy ZSL 28. Marek Sawicki - minister rolnictwa, działacz ZSL 29. Genowefa Tokarska - wojewoda lubelski, działaczka ZSL 30. Marian Podziewski - wojewoda warmińsko-mazurski, działacz ZSL