Na to pytanie próbuję sobie odpowiedzieć od kilku dni.

Jeszcze dwa tygodnie temu, kiedy wspólnie wybieraliśmy tych, którzy teraz rządzą, a właściwie próbują rządzić naszym miastem, szliśmy do wyborów z jakąś nadzieję.

Zdecydowaną większość społecznego zaufania - niejako w kolejnym kredycie otrzymała Platforma Obywatelska. W ten sposób owa partia zdobyła aż 13 z 25 głosów w radzie miasta, zapewniając sobie w ten sposób bezwzględną większość.



Wydawałoby się - problem z głowy. Skoro ktoś ma większość, która pozwala podejmować decyzje, to te - przynajmniej z punktu widzenia owej partii - będą już tylko czystą formalnością a rządzenie miastem prawdziwą sielanką.

Nic, tylko rządzić!



Ale nie - to byłoby zbyt proste. Proszę mnie nie zmuszać do wyrażania tu swoich sympatii politycznych - bo tego, z dziennikarskiego obiektywizmu nie zrobię.



Fakt jest jednak taki, że coraz częściej w autobusie, w kolejce w piekarni, czy na targowisku, społeczeństwo mówi - żenada.



Mowa tu oczywiście o tym jak to w opolskiej Platformie - na dwoje babka wróżyła.

Skoro mamy większość, to pokłóćmy się między sobą - chyba zgodnie z tym właśnie hasłem postępują radni tejże partii. Może to sposób na to, aby na początku nowej kadencji pokazać się w mediach, wykreować na walczących w dobrej sprawie - nie wiadomo.

Ale jeśli jeden klub radnych, w jednej radzie, jednego miasta wystawia dwóch kandydatów na przewodniczącego, to znaczy że świat staje na głowie.

Jeśli dzięki tejże partii, która przypomnijmy ma większość w radzie, nie można wybrać owego przewodniczącego, to ja głośno śmię zapytać - z Lisowskim akcentem - Co z tą radą? Co z tą Platformą?



Ale jak się okazuje - nie ma się czym martwić, bo jak skomentował sprawę prezydent Opola, Ryszard Zembaczyński, w wywiadzie dla opolskiej Telewizji Regionalnej - myślę, że jest dobrze.

Uff, to całe szczęście Panie Prezydencie. Kamień spadł z serca.