Fot. Wikipedia
Rok 2025 upłynął pod znakiem kilku pogrzebów, które odbiły się szerokim echem na całym świecie. Dwa z nich - papieża Franciszka oraz Ozzy'ego Osbourne'a - zyskały szczególną uwagę mediów i opinii publicznej. Każdy z nich miał odmienny charakter, ale oba stały się momentami symbolicznego zamknięcia pewnych epok.
Papież Franciszek - duchowy lider pożegnany przez świat
Papież Franciszek, urodzony jako Jorge Mario Bergoglio, zmarł 21 kwietnia 2025 roku w wieku 88 lat. Był pierwszym papieżem z Ameryki Południowej i pierwszym jezuitą na tronie Piotrowym. Jego pontyfikat charakteryzował się próbą reformy Kościoła, otwartością wobec dialogu międzyreligijnego i naciskiem na kwestie społeczne, w tym ubóstwo, migrację i zmiany klimatyczne.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 26 kwietnia na placu św. Piotra w Watykanie i zgromadziły tysiące wiernych oraz delegacje z całego świata, w tym prezydentów, premierów i przedstawicieli innych wyznań. W przeciwieństwie do wcześniejszych papieży, Franciszek jeszcze za życia zrezygnował z przysługujących mu po śmierci honorów państwowych i wyraził wolę skromnego pochówku.
Zgodnie z jego decyzją, został pochowany nie w podziemiach Bazyliki św. Piotra, lecz w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie - jednym z jego ulubionych miejsc modlitwy. Procesja żałobna miała charakter refleksyjny i umiarkowany, a jednak zyskała ogromne zainteresowanie mediów, wskazując na globalny wpływ, jaki wywarł jego pontyfikat.
Ozzy Osbourne - rockowy król żegnany przez tysiące fanów
Ozzy Osbourne, legenda heavy metalu i współzałożyciel zespołu Black Sabbath, zmarł 22 lipca 2025 roku w wieku 76 lat. Choć przez dekady kojarzony był z kontrowersyjnym wizerunkiem scenicznym, prywatnie przez wielu uznawany był za osobę pełną dystansu i autoironii. Jego kariera trwała ponad 50 lat, a wpływ na muzykę rockową i metalową jest niepodważalny.
Ostatni koncert z zespołem Black Sabbath artysta zagrał kilka tygodni przed śmiercią na stadionie Villa Park w Birmingham, zamykając tym samym pewien rozdział w historii muzyki. "Książę Ciemności" przez ostatnie lata zmagał się z chorobą Parkinsona i wieloma problemami zdrowotnymi, które uniemożliwiały mu swobodne poruszanie. Na ostatnim, pożegnalny koncercie wystąpił na specjalnym tronie.
Jego pogrzeb miał formę dwóch etapów. Najpierw, 30 lipca, przez Birmingham - rodzinne miasto muzyka - przeszła publiczna procesja żałobna, która zgromadziła tysiące fanów. Kondukt przejechał przez dzielnicę Aston, w pobliżu mostu Black Sabbath Bridge i muralu poświęconego zespołowi. Na trasie zgromadziły się tłumy, by oddać hołd muzykowi, który dla wielu był uosobieniem brytyjskiego rocka.
Późniejsza część ceremonii miała charakter prywatny - Ozzy został pochowany na swojej posiadłości w Buckinghamshire. W uroczystości uczestniczyli członkowie rodziny oraz najbliżsi przyjaciele i muzycy, m.in. byli i obecni członkowie Black Sabbath. Media podkreślały zgodność tej formy pochówku z osobistymi życzeniami Osbourne'a, który wielokrotnie mówił, że "show kończy się na scenie".
Pogrzeb Ozzy'ego był szeroko komentowany i transmitowany przez media na całym świecie. Po jego śmierci wzrosła liczba odtworzeń utworów z jego solowego repertuaru i z czasów Black Sabbath, a fani organizowali własne spotkania i wieczory wspomnieniowe.
Największy pogrzeb masowy: Hassan Nasrallah
W 2025 roku jednym z najbardziej medialnych wydarzeń pogrzebowych na świecie była także ceremonia pożegnania przywódcy Hezbollahu, Hassana Nasrallaha. Uroczystość, która odbyła się 23 lutego w Bejrucie, zgromadziła od kilkuset tysięcy do nawet ponad miliona uczestników i była transmitowana przez setki stacji telewizyjnych z całego świata. Wzięły w niej udział delegacje z blisko 80 państw, co podkreśliło jej międzynarodowy charakter.
Rok 2025 pokazał, że pogrzeby znanych postaci potrafią być czymś więcej niż tylko formalnym pożegnaniem. Ceremonie papieża Franciszka i Ozzy'ego Osbourne'a - choć tak różne w treści i formie - miały wspólny mianownik: głęboki wpływ, jaki zmarli wywarli na społeczeństwo. Jedno było religijnym świadectwem skromności i duchowości, drugie - rockowym hołdem dla niezłomnej osobowości scenicznej.
