(fot: Dżacheć)
Opolscy żołnierze od wielu lat biorą udział w wielu misjach zagranicznych, m.in. w Iraku, czy Afganistanie.
– W Czadzie nikt do nas nie strzelał. W Iraku na 250 interwencji, 200 to było spotkanie ze śmiercią – wspomina kpt. Maciej Oskroba. Teraz do naszych zadań należało przede wszystkim zaopatrywanie w sprzęt, ludzi, mienie, coś co się niszczy bądź zużywa, nie była to misja zbrojna – dodaje.
Jednak brak świstu kul wcale nie oznacza, że było łatwiej. - Najgorsze były pierwsze dni. Bardzo wysoka temperatura, na początku sporo trudności sprawiały skoki temperatury w ciągu doby, które wahały się nawet w granicach 20 – 30 stopni Celsjusza - kpt. Daniel Kurdziel, dowódca kompani logistycznej.
Ponadto, jak sami przyznają innym dość trudnym aspektem jak w każdej tego typu misji, jest rozłąka z bliskimi. - Były momenty kiedy w oku zakręciła się łezka – mówi kpt. Oskroba, który w Czadzie spędził 350 dni. Nie wszyscy jednak wytrzymują, byli żołnierze, których złamała właśnie rozłąka z rodziną, rodzaj służby oraz panujący klimat.
- Doskwiera też brak informacji, nie mamy dostępu do radia czy telewizji, nie wiemy co dzieje się w kraju – wyjaśnia kpt. Daniel Kurdziel i dodaje, że w ciągu najbliższych kilku lat nie zdecyduje się na podobny wyjazd.
Teraz żołnierze, którzy powrócili z Czadu przejdą szereg badań lekarskich a następnie udadzą się na zasłużony, ponad dwutygodniowy urlop.
Namyslow: Ja chcialabym bardzo serdecznie pozdrowic Daniela. Lata minely, kiedy widzialam go po raz ostatni. Coz zycie uklada sie wg wlasnych scenariuszy nie naszych. B.