(Fot. archiwum)
Wielkanocne pokarmy, niesione do poświęcenia do kościoła, mają swoją bogatą symbolikę. Jajko to symbol nowego życia, zwycięstwa życia nad śmiercią, które świętujemy w Wielkanoc. Baranek symbolizuje płodność, a kiełbasa - wszelkie mięsne pokarmy. Chleb z kolei ma przypominać ostatnią wieczerzę Jezusa.
Niektórzy wkładają do koszyczka także sól czy chrzan - który ma nam przypominać mękę Chrystusa. Pojawiają się w nim także zielone gałązki, przypominające że przyroda budzi się do życia.
Okazuje się jednak, że na Śląsku nie zawsze święcono pokarmy.
- Przez cały XIX wiek ten zwyczaj zanikał, wiele zależało od tego, czy ksiądz obejmujący daną parafię uważał święcenie pokarmów za ważne i warte odprawienia. Jeśli nie, to ludzie raczej nie czuli takiej potrzeby - tłumaczy Elżbieta Oficjalska z Muzeum Wsi Opolskiej.
Jak tłumaczy, gdy po wojnie na Opolszczyźnie osiedliła się ludność z Polski centralnej oraz Kresów Wschodnich, wraz z nimi powrócił zwyczaj święcenia wielkanocnych pokarmów. - Dziś święcenie strawy, którą potem będziemy jeść w Wielkanoc, jest postrzegane przez ludzi jako istotny element, bez którego trudno byłoby sobie wyobrazić święta Wielkiej Nocy - dodaje Oficjalska.
Święcenie odbywa się dziś we wszystkich kościołach na Opolszczyźnie. W katedrze co godzinę między 10:00 a 16:00 oraz ostatnie - o 16:30.
M1974P: Napisał postów [13942], status [VIP]
Wesełego ALLELUJA ;-)