(Fot. Dżacheć)
Niektóre zwyczaje sięgają początków chrześcijaństwa, inne pochodzą jeszcze z czasów pogańskich.
Zwyczaj ubierania drzewka w różne ozdoby przywędrował do Polski stosunkowo niedawno, bo dopiero w XIX wieku z Niemiec. - Wcześniej kultywowano "jodełkę" - gospodarz wieszał pod sufitem lub strzechą wierzchołek ściętego drzewa iglastego, który miał chronić gospodarstwo i domowników przed złymi siłami natury - tłumaczy Izabela Jasińska z Muzeum Śląska Opolskiego. Zielone drzewko to także symbol życia, kwitnienia - tak ważny, gdy obchodzimy pamiątkę Bożego Narodzenia.
Przed świętami dzieci chętnie konstruują szopki, a w wolne dni chętnie oglądamy te w kościołach i na plebanijnych placach. Bożonarodzeniowe szopki tworzy się na pamiątkę św. Franciszka z Asyżu. Założyciel zakonu franciszkanów był pomysłodawcą tworzenia przedstawień, na których odtwarzano biblijne opowieści.
W niektórych domach gospodarze na święta wieszają jemiołę. Zwyczaj ten pochodzi prawdopodobnie jeszcze z czasów starożytnego Rzymu, gdzie uważano ją za roślinę magiczną, chroniącą od zła.
Kolędowanie zaś to zwyczaj pochodzący ze średniowiecza. Po łacinie "calendae" oznaczało pierwszy dzień miesiąca. Kolędami pierwotnie były pieśni, jakie śpiewano podczas odwiedzania przyjaciół w Nowy Rok. Później nazwano tak pieśni towarzyszące obchodom Bożego Narodzenia.
tiku: Napisała postów [37315], status [VIP]
Otóż świąteczny zwyczaj ubierania drzewka służy przyciąganiu dobrobytu i pomyślności. Wprowadza niepowtarzalny świąteczny nastrój. Czy ubierając choinkę pamiętamy, że ozdoby służą nie tylko dekoracji? Bombki i światełka bronią dostępu złym mocom i odwracają ludzką nieżyczliwość. Łańcuchy wzmacniają rodzinne więzy. Gwiazda na czubku wskazuje drogę do domu. Jabłka dają zdrowie i urodę. Orzechy bogactwo.