Wykres kursu waluty Euro. Źródło: dobrykantor.pl
„Czarny czwartek”, czyli 15 stycznia 2015 roku to najlepszy przykład jak ważna jest przyjęta strategia polityki kursu walutowego. W tym dniu Narodowy Bank Szwajcarii zdecydował o uwolnieniu kursu helweckiej waluty (do tej pory był w sztywnej relacji do kursu euro). Chwilę później światow
Swoją działalnością realizuje cele określone ustawą:
- NBP realizuje politykę walutową ustaloną przez Radę Ministrów w porozumieniu z Radą Polityki Pieniężnej.
- Zasady ustalania kursu złotego w stosunku do walut obcych ustala Rada Ministrów w porozumieniu z Radą.
- NBP ogłasza bieżące kursy walut obcych oraz kursy innych wartości dewizowych.
To właśnie NBP określa cele polityki pieniężnej państwa i zarządza ich realizacją. Do jego zadań należy kształtowanie kursu waluty krajowej, a także regulacja podaży i popytu pieniądza. Za pomocą stabilizacji cen, kontroli tempa inflacji i ilości pieniędzy w gospodarce wpływa także na siłę złotówki. Ze względu na związki między kursem walutowym i inflacją, polityka pieniężna musi być też koordynowana z polityką kursu walutowego, która jest bardzo ważnym elementem polityki ekonomicznej państwa, ponieważ pływa ona na kształt i kondycję gospodarki państwa.
Polityka kursu walutowego, czyli trudna sztuka utrzymania równowagi
To trudna umiejętność, która wymaga optymalizacji wysokości kursu waluty, tak aby uwzględniał on potrzeby rodzimej gospodarki i bilansu płatniczego. Trzeba uwzględnić takie czynniki jak podaż i popyt pieniądza. Jeśli polityka kursu walutowego jest prowadzona z wyczuciem i umiejętnie, to stanowi bardzo silne narzędzie oddziaływania na obroty handlowe z zagranicą. Musimy pamiętać, że strategia dotycząca kursów walut ma wpływ na całą gospodarkę państwa.
Notowania walut obcych mają decydujące znaczenie w zakresie dokonywania transakcji zagranicznych i od nich bezpośrednio zależą wyniki importu i eksportu. Zachodząca zależność jest dość prosta, bowiem niższy poziom kursu walutowego prowadzi do deficytu w bilansie płatniczym i odpływu rezerw dewizowych, natomiast wyższy kurs walutowy osłabia konkurencyjność gospodarki. Polityka kursu walutowego ustala reguły kształtowania poziomu kursu, ale także zmienność i jednolitość kursu oraz zakres ograniczeń nałożonych na transakcje walutowo-dewizowe.
Oczywiście sytuacja ekonomiczna może wymagać od organu realizującego politykę kursu walutowego działań doraźnych (jednorazowych lub okresowych). Dewaluacja (jednorazowe obniżenie kursu waluty), rewaluacja (jej pojedyncza podwyżka), stopniowy proces obniżania wartości (deprecjacja) lub jej podwyższania (aprecjacja), to zabiegi często stosowane na międzynarodowym rynku finansowym.
We współczesnych systemach finansowych stosuje się dwa rodzaje polityki kursu walutowego:
- Strategia sztywnego kursu wymiany: opcja ta polega na utrzymaniu kursu na stałym poziomie i regulowaniu popytu i podaży za pomocą rezerw walutowych. W takim przypadku bank centralny określa dopuszczalne "widełki" wokół określonego kursu waluty. Jeżeli nadwyżka podaży lub popytu na daną walutę powoduje większe od dopuszczalnego odchylenia kursu walutowego od parytetu, wtedy bank podejmuje interwencję, a jeżeli brak jest do tego środków, to ogłasza oficjalną dewaluację, czyli obniżkę kursu waluty własnej.
- Strategia kursu płynnego: po wybraniu tej opcji możemy spodziewać się zmian kursu waluty pod wpływem zmian podaży i popytu na nią. Jest to dobre narzędzie do realizowania celów inflacyjnych. Przy zastosowaniu tej strategii, to rynek kształtuje wysokość kursów.
Polityka pieniężna, czyli trzeba zadbać o podstawy
Ta część działalności NBP, zwana również polityką monetarną odpowiada za zapewnienie stabilności cen, która jest podstawą do utworzenia solidnych fundamentów każdej gospodarki. Celem polityki pieniężnej jest zapewnienie równowagi pieniężnej w gospodarce oraz zapobieganie i zwalczanie inflacji. Prowadzi się ją standardowo w dwojaki sposób. Albo poprzez prymat antyinflacyjny, czyli dbałość o stabilny poziom cen poprzez kontrolę podaży pieniądza na rynku, albo poprzez zachowanie autonomicznego charakteru instytucji sprawujących politykę pieniężną - niezależności banku centralnego od rządu, parlamentu i wszelkich grup interesów.
Narodowy Bank Polski stosuje strategię bezpośredniego celu inflacyjnego (utrzymania inflacji możliwie najbliżej określonej wartości).
Banki centralne mogą w celu realizowania polityki pieniężnej korzystać z szeregu narzędzi.
Pośrednich - oddziałujących na płynność bankową, czyli podaż i koszt kredytów. Należą do nich:
- polityka dyskontowa - zmiana oficjalnej stopy redyskontowej;
- operacje otwartego rynku - sprzedaż lub skup papierów wartościowych z rynku;
- kontrola rezerw obowiązkowych - regulacja poziomu rezerw gromadzonych przez banki.
Instrumentów typu administracyjnego - związane z bezpośrednią kontrolą banku centralnego nad systemem bankowym (np. racjonowanie kredytów).
Jak widzimy określenie kursu polskiego złotego wobec innych walut, nie jest tak prostą sprawą, jakby się mogło wydawać - nie wystarczy opublikować tabeli kursów, w której określimy, że dana waluta kosztuje tyle i tyle. Wszystkie notowania muszą mieć swoje odzwierciedlenie w wynikach gospodarczych, a jeśli ich zabraknie, wartość waluty zostanie bardzo szybko zweryfikowana przez rynek najczęściej kosztem zapaści gospodarczej.
Stefan: Napisał postów [27022], status [VIP]
Jak NBP zostanie osadzony "ekspertami" pokroju krzywomordego to będzie wesoło