Niekończąca się historia

Są takie dzieła, które raz przeczytane, obejrzane lub usłyszane, nigdy nie odejdą w zapomnienie. Niosą ze sobą tak wielki ładunek emocjonalny, że nawet wspomnienie przenosi nas do miejsca, w którym zetknęliśmy się z nim po raz pierwszy. Naszym oczom ukazują się obrazy, sceny, słyszymy dźwięki, widzimy słowa. Nasza premiera niewątpliwie bazuje na takim właśnie wspomnieniu. Bo wśród pokolenia dzisiejszych 40-latków, próżno szukać osoby, która wraz z bohaterami nie przeżywała historii dziejącej się w Krainie Fantazji.

"Niekończąca się historia", jako bestsellerowa powieść niemieckiego twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej, Michaela Ende, doczekała się mnóstwa wielbicieli na całym świecie. Podobnie jest z filmem Wolfganga Petersena, który w czasie premiery w roku 1984 stał się wielkim hitem kinowym. Wspomnienia wielu z nas sięgają momentu ukazania się promującej film piosenki Limahla i jej teledysku. Wielu z nas, do dziś ma przed oczami szereg migawek z filmu: ukradzioną przez Bastiana z antykwariatu magiczną książkę, tajemniczy znak smoka połykającego własny ogon, Atreju pędzącego przez prerię, tonącego na Bagnach Smutku Artaxa, ukochanego konia Atreju, przepełnioną smutkiem dziecięcą twarz Cesarzowej i, oczywiście, Falkora, dobrego smoka o najłagodniejszych oczach pod słońcem.

Teatralna wersja "Niekończącej się historii" realizowana w naszym Teatrze, będzie - zgodnie z oryginałem - emocjonalną opowieścią o 11-letnim chłopcu, który zupełnym przypadkiem odnajduje w antykwariacie tajemniczą książkę. Dzięki niej przenosi się do świata fantazji i wraz z bohaterami przeżywa zdarzenia opisane na kartach księgi. Dziwnym trafem, losy Bastiana - bohatera rzeczywistego i losy Atreju - bohatera książki, łączą się ze sobą. W literackiej Krainie Fantazji, Bastian odnajduje reprezentację swojego wewnętrznego świata. To świat pełen lęku i smutku, spowodowany stanem żałoby po śmierci mamy. "Niekończąca się historia" staje się więc uniwersalną opowieścią o ucieczce w świat fantazji, z dala od bólu, o próbie budowania życia w równoległej przestrzeni, by zapomnieć lub stłumić targające człowiekiem emocje.

Pomimo upływu czasu przenikające się światy Bastiana i czytanej przez niego opowieści nie tracą siły oddziaływania, a zawarte w powieści wątki są nadal ważne i warte podjęcia. Teatr zdaje się być odpowiednim miejscem do rozpoczęcia tej rozmowy. Dlatego prezentacji spektakli towarzyszyć będą spotkania/ warsztaty prowadzone przez pedagogów z Miejskiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Miejskim Centrum Wspomagania Edukacji w Opolu, z którymi podczas tych spotkań, będziemy rozmawiać o emocjonalnych trudnościach i uczyć się czerpać siłę z niełatwych doświadczeń. Dzieciom i młodzieży, które mierzą się ze stratą/utratą, lękiem, zniszczeniem, chcemy udzielić głosu. Chcemy wydobyć światło z tego, co jawi się jako mroczne. Warsztaty będą spotkaniem specjalistów z młodym widzem w obszarze jego przeżyć, doświadczeń i myśli związanych ze spektaklem. Na realizację warsztatów Teatr otrzymał środki z Wydziału Polityki Społecznej Urzędu Miasta Opola.

Repertuar OTLiA>>