Krzysztof Mętel

Wystawa pt. "Postmodernistyczna nostalgia jako azyl dla tych, którzy desperacko poszukują dawnych wartości, popadając tym samym w anachronizm i sentymentalizm rozumiane jako oferta powierzchownego i estetycznego rozwiązania istotnych problemów".

Wernisaż 22 marca godz.18.00
Wystawa czynna do 15 kwietnia 2018 r.
Kuratorka: Agnieszka Dela-Kropiowska
Ekspozycje czynne codziennie w godzinach od 10.00 do 18.00


"Zbliża się 100 rocznica odzyskania niepodległości. Zapraszając Polaków do wspólnego zaprojektowania nowego paszportu, chcieliśmy oddać hołd tym wszystkim, którzy przelewali krew za wolność Polski" - powiedział w 2017 roku minister Mariusz Błaszczak podczas inauguracji kampanii społecznej "Zaprojektuj z nami POLSKI PASZPORT 2018".

Od 28 lipca do 10 września 2017 roku na stronie zaprojektujpaszport.gov.pl oddano w sumie 763 539 głosów: "Tak ogromne zainteresowanie jest dowodem na to, że historia jest ważna dla Polaków, [...] że chcą uczcić tych, którzy nosili Polskę w sercach w czasach, gdy nie było jej na mapach". Minister podkreślił, że otrzymał wiele podziękowań za to, że nowy paszport będzie zawierał motywy graficzne, które są powodem dumy Polaków" (wypowiedzi pochodzą ze strony internetowej: https://mswia.gov.pl).

Zupełnie inną narracją posłużyli się twórcy paszportu wydawanego od 2006 roku. Mamy zatem dobry powód, by przyjrzeć się wycofywanej już wersji dokumentu. Wytwórnia papierów wartościowych informowała lakonicznie, że motywy graficzne ilustrują historię podróżowania. Jednak kanwą każdej, ledwo widocznej paszportowej ilustracji stały się nostalgia i senna rzeczywistość marzeń - motyw podróży był pretekstem do przedstawienia dzieci z kozą na sznurku oglądających mknący parowóz czy pasterza chroniącego stado owiec przed rozpędzonym automobilem. Listę emblematycznych dla sielanki i sentymentalizmu zwierząt uzupełnił osioł, odpoczywający pośród antycznych ruin. Natomiast oficer z włóczęgą, podróżnicy w balonie i para wypatrująca miejsca poza krawędzią kadru zdają się czegoś szukać. Idąc za stwierdzeniem Stanisława Szreniawy-Szrenickiego, można powiedzieć, że wszyscy cierpią na jedyną może na świecie charakterystyczną chorobę - "polską melancholię, a raczej polski Weltschmerz", spowodowany specjalnymi warunkami historycznymi.